Hangi hayvanlar kurban olarak kesilmez?
Kurban Bayramı'na sayılı saatler kaldı...
Kurban ibadetini yerine getirecek olan müslümanlar, hayvan seçerken nelere dikkat edilmesi gerektiğini merak ediyor.
Hangi hayvanlar kurban olarak kesilir? sorusu vatandaşlar tarafından araştırılıyor.
Peki hangi hayvanlar kurban olarak kesilebilir?
Hangi hayvanlardan kurbanlık olmaz?
İşte ayrıntılar..
Dinen kurban olarak kesilmesi kabul edilmiş hayvan tipleri şunlardır: Koyun, keçi, sığır, manda ve deve.
Tavuk, kaz, ördek, deve kuşu, ceylan üzere hayvanların kurban olarak kesilmesi geçerli değildir.
Kurbanın geçerliliği açısından bu hayvanların erkek yahut dişi olması ortasında fark yoktur.
Ancak koyunun erkeğinin, oburlarının ise dişisinin kesilmesi daha faziletli görülmüştür. Yaban hayvanlarının hiçbir çeşidi kurban olmaz.
Kur’an-ı Kerimin sözüyle, en’âm cinsinden olmayan eti yenir hayvanlardan kuş çeşitlerinin yahut oburlarının kurban edilmesi sahih değildir.
DİYANETE NAZARAN KURBAN EDİLECEK HAYVAN NİTELİKLERİ
Kurban edilecek hayvanın, sağlıklı, organları tam ve besili olması, hem ibadet açısından, hem de sıhhat bakımından ehemmiyet arz eder.
Bu nedenle, kötürüm derecesinde hasta, zayıf ve düşkün, bir yahut iki gözü kör, boynuzlarının biri yahut ikisi kökünden kırık, lisanı, kuyruğu, kulakları ve göğüslerinin yarısı kesik, dişlerinin tamamı yahut birçok dökük hayvanlardan kurban olmaz (Ebû Dâvûd, Dahâyâ, 6). Lakin, hayvanın doğuştan boynuzsuz olması, şaşı, topal, hafif hasta, bir kulağı delik yahut yırtılmış olması, göğüslerinin yarıdan daha azının olmaması, kurban edilmesine mani değildir.(Kâsânî, Bedâi‘, V, 75-76).
Bunun yanında kesileceği yere gidemeyecek derecede topal olan hayvanlar da kurban edilemez. Buna nazaran hayvanın kıymetini düşürücü nitelikteki kusurlar kurbana manidir.
Şâfiî mezhebinde, genel olarak üstte sayılan kusurlardan birinin bulunması, bir hayvanın kurban olmasına mani teşkil ettiği üzere, uyuz olan hayvanlar ile yem yemesini engelleyecek derecede dişlerinin bir kısmı dökülmüş olan hayvanların da kurban edilmesi caiz değildir (Nevevî, el-Mecmû‘, VIII, 399-404).