Vakanüvis, İngiltere’nin ‘tuhaf’ başbakanlarını yazdı

İngiltere’nin tuhaf başbakanları

Vakanüvis

İngiltere’nin, son yıllardaki “en eksantrik” başbakanlarından birisi olan Boris Johnson, sonunda istifa etti. İngiltere’deki siyasi belirsizlik şimdi giderilmiş değil.

Johnson’un “tuhaf” hallerine dair pek çok medyatik üretim yapılıyor, yapılacak. Biz ise Boris Johnson’un seleflerinden “fazlasıyla tuhaf” olanlarını derleyelim.

Churchill, duvar örer, fotoğraf yapardı

Sir Winston Leonard Spencer-Churchill, evvel 1940 yılından 1945’e kadar, bilahare de 1951’de bir yıl başbakan olmuştu.

Churchill, İngiltere tarihindeki başbakanlar ortasında tahminen de en farklı davranışları, huyları olan bir isimdi. Gençliğinde gazetecilik de yapan Churchill, Morning Post için bir savaş muhabiri olarak Güney Afrika’daki Boer Savaşı’nı yazmaya gittiğinde, yanına 60 şişe değişik içki almıştı.

Sonunda bir savaş esiri olmuş, bir duvara tırmanarak ve üç gün boyunca bir maden kuyusunda saklanarak kurtulmuştu.

Churchill siyasete atıldıktan sonra, yalnızca ülkesini değil dünyayı ilgilendiren olaylarla teğe bir ilgilenmek durumunda kalıp, tarihe taraf veren kararlar alırken, bir yandan da bir başına fotoğraf yapmayı öğrenmiş, hiç de makûs sayılmayacak tablolar yapmıştı.

Yine Churchill, onca işinin ortasında, titiz bir akademisyen üzere, çok detaylı tarih kitapları yazmıştı. Kaleminin çok güzel olduğu söylenen Churchill, evdeyken, yan odada oturan karısına bile hisli mektuplar yazmasıyla da biliniyordu. Churchill’in bir öbür ilgisi de “tuğla döşemek”ti.

Evinin bahçesindeki birçok inşaatta şahsen çalışan Churcill, Bristol’deki bir üniversitenin temel atma merasiminde inşaat alanında temel için hazırlanan istinat duvarındaki tuğlalara yakından bakmış, kusurlu dizildiklerini söylemiş, bunun üzerine rektör şantiyenin ustasını çağırdığında “Sayın Başbakan haklı” yanıtını almıştı. Pilotluğu da olan, çokça uçuş yapan Churchill, sık sık tek başına uçak kullanırdı.

Roosevelt’in karşısına çıplak çıkmıştı

İnanılmaz bir sigara ve puro tiryakisi olan Winston Churchill’in en tuhaf hali ise öbürleri yanında bile çıplak dolaşmasıydı. 1941 yılında 24 gün süren ABD ziyaretinde Beyaz Saray garsonlarını sık sık çıplak karşılamıştı.

Kimi savlara nazaran ise Churchill, apansız gelişen bir buluşmasında Lider Franklin D. Roosevelt’in karşısına da çıplak çıkmıştı. ABD Başkanı’nın şaşkın bakışları üzerine de “Saklayacak bir şeyim yok” demişti. II. Dünya Savaşı’nın sonunda ülkesinin ve müttefiklerinin zaferinde büyük hisse sahibi olan Churchill, tuhaf bir biçimde savaştan sonraki birinci seçimlerde ise büyük bir mağlubiyet yaşamıştı.

Gladstone’un “hayat bayanı kurtarma” turları

İslam dünyası hakkında Avam Kamarası’nda yaptığı bir konuşmada, elindeki Kur’an-ı Kerim’i göstererek sarfettiği, “Bu Kur’an Müslümanların elinde kaldıkça onları istediğimiz üzere yönetemeyiz. Bunun için ya Kur’an’ı ellerinden almalı yahut onları Kur’an’dan uzaklaştırmalıyız” kelamlarıyla tanınan William Ewart Gladstone, acayip bir huyuyla da biliniyordu.

Gladstone, kimi geceler kılık değiştirir ve Londra’da genelevlerin olduğu semtlere ya da fahişelerin çalıştığı caddelere giderdi. Başbakanlık görevindeyken de bu tuhaf huyundan vazgeçmeyen Gladstone, gece yarısını çeşitlerini bilen kimi arkadaşlarına, “hayat bayanlarını kurtarmak için” oralarda gezdiğini ileri sürüyordu.

Ancak birçok arkadaşı ve sonrasında hayatını ayrıntılıca inceleyen kimi tarihçiler, William Ewart Gladstone’un bu çeşit semtlere yaptığı kaçamak ziyaretlerinin hiç de günahsız olmadığı görüşünü lisana getirmişlerdi. Bir arkadaşı onun için, “Geceleri sokaklarda sinsi sinsi dolaşırdı. Ona soracak olursanız ya bayanları kurtarıyordu ya da iradesini sınıyordu!” demişti.

Düellocu Başbakan

Başbakanlığı devrinde Waterloo’da Napolyon’a karşı kazandığı zaferle tanınan Wellington Dükü Arthur Wellesley, özel hayatındaki bir düello ayrıntısıyla da biliniyordu. Wellesley, siyasi rakiplerinden birisi olan Winchilsea Kontu George Finch-Hatton’un kendisini Katolik özgürleşmesine verdiği dayanağı ağır sözlerle eleştirmesi üzerine kontu düelloya davet etmişti.

İki isim Battersea tarlalarında buluşmuş lakin Arthur Wellesley düelloda, bilerek Winchilsea’nın uzağına ateş etmişti. Başbakanın muhatabı da ateş etmiş lakin o da isabet ettirememişti.

Wellington Dükü Arthur Wellesley ayrıyeten, ucunda bir hançer bilinmeyen olan şemsiyesini daima yanında taşırdı.

Çocuğunu tanımayan

Lord Salisbury 1800’lü yılların sonlarında üç sefer Birleşik Krallığın Başbakanlığı misyonunda bulunan Robert Gascoyne-Cecil, Salisbury, dalgınlığıyla meşhurdu. Bu mevzudaki tarihe geçen anekdotu ise bir akşam yemeğinde yaşanmıştı.

Lord Salisbury, konutunda verdiği yemek davetinde masada otururken, yanındaki adama, “Masanın köşesindeki şu beyefendi kim?” diye sordu.

Adam, biraz da şaşkınlıkla, “O kişi, sizin en büyük oğlunuz” cevabını vermişti.

- “İngiliz Başbakanlarının Tuhaflıkları, Eksantriklikleri ve Tuhaf Alışkanlıkları”, Oxford Royale College

- Fred Glueckstein, “Duvarcı Olarak Churcill”, International Churcill Society, 1 Mart 2015